Bijzondere Ooms verhalen: Jacco, onze Financieel Adviseur, hielp in Oekraïne

Bijzondere Ooms verhalen: Jacco Groenewoud is Financieel Adviseur bij Ooms Makelaars Lansingerland en staat erom bekend dat hij altijd klaarstaat voor zijn collega’s en klanten. Jacco is nooit te beroerd om even te helpen en dat blijkt maar weer wanneer hij begin mei een oproep ziet op Facebook van stichting On My Way UA. ‘De stichting was op zoek naar mensen die met een busje op en neer wilden rijden om Oekraïense vluchtelingen naar Nederland te halen. Toen wist ik, dit ga ik doen.’

In deze rubriek gaan we in gesprek met medewerkers, klanten en/of relaties die een bijzonder Ooms verhaal hebben. Wat hebben ze meegemaakt, wat maakt hun verhaal zo speciaal? Deze keer lees je het bijzondere verhaal van Jacco.

‘Wanneer je ziet dat mensen in de problemen zijn, zoals op dit moment in Oekraïne, dan vraag je je af hoe je kunt helpen. Dus ik ben op zoek gegaan. Een gastgezin is voor ons geen optie, maar iedereen kan helpen op zijn of haar manier. Ik zag de oproep voorbijkomen en ik heb direct gebeld.’

Jacco legde contact met een contactpersoon om naar het grensgebied van Polen met Oekraïne te rijden en te kijken welke mensen er mee kunnen naar Nederland. Er zijn op dit moment niet genoeg touringcars beschikbaar, nu er weer meer commerciële ritten zijn zoals schoolreizen en dergelijke. De stichting is meer gebaat bij kleinschalige transporten, aangezien de vluchtelingen naar veel verschillende locaties in Nederland worden gebracht.

Jacco vroeg een goede vriend mee. ‘Het is maar liefst 3240 km rijden. Op 4 mei vertrokken we richting het grensgebied. Donderdagmiddag kwamen we na zo’n 16 uur rijden aan bij het vluchtelingenkamp, waar veel controle was. Op de dag zelf hoor je wie met je mee mag rijden. Wij hebben uiteindelijk 6 mensen opgehaald.’

Zo reed er een oudere dame met hen mee, die naar haar dochter zou gaan. Er ging ook een vrouw met drie dochters mee, waarvan de man en zoon achter bleven om mee te vechten in de oorlog. ‘Hoewel wij zelf het gevoel hadden dat we richting de vrijheid reden, besef je je tijdens de rit dat deze vrouw bij elke kilometer die we reden verder van haar man en zoon verwijderd raakte. Haar man en zoon die op dat moment aan het vechten zijn. Dat is heel dubbel’, vertelt Jacco.

Ook kwam er een vrouw mee die buiten bewustzijn raakte tijdens de bombardement op het kinderziekenhuis in Mariupol. ‘De vreselijke beelden hebben we allemaal op televisie gezien.

We hebben haar kunnen herenigen met haar dochter en kleinkind. Haar kleinkind had ze nog niet ontmoet. Na het bombardement is haar dochter geëvacueerd door het leger en later is ze in een ander ziekenhuis bevallen’.

De vluchtelingen waren Jacco en zijn vriend enorm dankbaar. ‘Je voelt de dankbaarheid en tegelijkertijd de spanning. Voor hen is het natuurlijk ‘bestemming onbekend’. Jacco heeft besloten om het niet bij deze reis te laten. 17 juni ga ik opnieuw die kant op en deze keer met mijn vrouw. Want hoe simpel is het? Ik neem wat vrije dagen op en rij weer even op en neer. En ook ik heb er iets aan. Het is echt een ervaring en je leert enorm relativeren. Je beseft je ineens hoe goed we het hier maar hebben met z’n allen. En dat waardeer je dan extra.’